فهرست مطالب
مجله پزشکی قانونی
سال دوازدهم شماره 4 (پیاپی 44، زمستان 1385)
- 66 صفحه، بهای روی جلد: 12,500ريال
- تاریخ انتشار: 1386/02/05
- تعداد عناوین: 8
-
-
صفحه 187زمینه و هدفخودآزاری عملی است عمدی، تکانه ای، غیرکشنده که باعث صدمه به بدن شخص می گردد و به شکل های مختلف بروز می کند. شایع ترین روش، مجروح سازی یا ایجاد پارگی در بافت هاست که تحت عنوان خودزنی گفته می شود. خودزنی در انواع اختلالات روانی و شخصیتی دیده می شود ولی عده ای نیز خودزنی را برای گرفتن غرامت یا پیگردهای قانونی انجام می دهند که این افراد به پزشک قانونی مراجعه می کنند. تحقیق حاضر برای مشخص کردن ویژگی های شخصیتی گروه اخیر انجام شده است.روش بررسی50 نفر که در پزشکی قانونی برای آنها تشخیص خودزنی داده شده بود، 50 نفر نزاع کننده و 50 نفر که در اثر تصادف با وسایل نقلیه صدمه دیده بودند به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند و با آزمون شخصیتی مینه سوتا (MMPI) فرم کوتاه (71 سوالی) مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته هاگروه خودزن در مقیاس های خود بیمارانگاری یا (P=0.032) Hs، هیستری یا (P=0.030) Hy و پارانویا یا (P=0.007) Pa با گروه صدمه دیده در اثر تصادف تفاوت معنی دار داشت ولی با گروه نزاع کننده تفاوت معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیریبر اساس نتایج به دست آمده افراد خودزن که به پزشکی قانونی مراجعه می کنند دارای ویژگی های ذیل هستند: افرادی خودراضی و خود شیفته هستند؛ خشم و خصومت خود را متوجه دیگران می کنند؛ از دیگران انتقاد می کنند؛ افراد دیگر را مقصر در خرابکاری های خود از هر نوع می دانند؛ در روابط اجتماعی سطحی هستند؛ نیاز به توجه و محبت و حمایت دیگران دارند؛ برای جلب توجه یا نگهداری نفوذ بر دیگران از جسم خود استفاده می کنند. اینها اختلالات افسردگی و اضطراب نشان نمی دهند.
کلیدواژگان: خودآزار، ویژگی های شخصیتی، پزشکی قانونی، آزمون شخصیتی مینه سوتا -
صفحه 192زمینه و هدفپابه پای توسعه و پیشرفت در هر جامعه ای میزان حوادث و صدمات ناشی از آن نیز افزایش می یابد. در ایران مرگ ناشی از حوادث پس از بیماری های عفونی رتبه دوم را دارد. کلان شهر تهران با بیش از 10 میلیون نفر جمعیت متراکم و توسعه بدون برنامه در سال های اخیر شاهد افزایش حوادث و زیان های انسانی و اقتصادی ناشی از آن است. در ایران به رغم گسترش فیزیکی و توسعه جغرافیایی شهرها و شکل گیری حوادث نوظهور ناشی از ماشینی شدن جوامع و سر برآوردن آسمان خراش های چندین طبقه در کلان شهرها، نهادهای امدادرسان از تجهیزات و امکانات متناسب با حوادث و وقایع روز بی بهره اند. امدادرسانی در زمان حادثه پارامتر مهمی است که می تواند این زیان ها را به میزان قابل ملاحظه ای کاهش دهد. یکی از سازمان هایی که در هنگام حوادث بویژه در شرایط بحرانی (مانند زلزله) نقش اساسی در امداد رسانی دارد، سازمان آتش نشانی است. هدف این مطالعه بررسی اپیدمیولوژی حوادث گزارش شده به پایگاه های سازمان آتش نشانی شهر تهران و صدمات انسانی و اقتصادی ناشی از آن و همچنین آشکار کردن موانع و مشکلات در زمان امدادرسانی در هر حادثه است.روش بررسیدر این مطالعه مقطعی- مشاهده ای، کلیه حوادث گزارش شده به پایگاه های سازمان آتش نشانی مستقر در مناطق مختلف تهران در سال 1379 مورد بررسی قرار گرفته است. در تحلیل های آماری و جداول توصیفی از نرم افزارهای SPSS و Excel و آزمون کای دو بهره گرفته شده است. برای مقایسه وضعیت حوادث سال 1379 با سال های گذشته، مقایسه هایی صورت گرفته است.یافته هامقایسه نتایج، بیانگر روند روبه افزایش حوادث در سال 1379 در مقایسه با 10 سال گذشته است. میانگین زمان رسیدن به محل حادثه 9 دقیقه و 78 ثانیه بود و موانع امدادرسانی بیشتر مربوط به ترافیک و در مرتبه دوم مربوط به نداشتن تجهیزات کافی و مناسب امدادگران، هم چنین تنگ بودن خیابان ها بوده است؛ هم چنین صدمات ناشی از حوادث بیشتر متوجه مردان بود. توزیع حوادث در مناطق مختلف تهران یکسان نبود و حوادث در بعضی از مناطق نسبت به سایر مناطق بیشتر بود. اغلب حوادث در ماه های تابستان و بویژه در مرداد ماه رخ داده و حوادث در آذرماه کمتر از سایر ماه ها بود.نتیجه گیریبا توجه به روند رو به افزایش حوادث، بر گسترش شبکه ایستگاه های نجات در مناطق مختلف تهران و تجهیز آنها به وسایل پیشرفته امداد رسانی، افزایش نیروی انسانی ماهر، هم چنین آموزش همگانی شهروندان تهرانی تاکید می گردد.
کلیدواژگان: حادثه، پایگاه های سازمان آتش نشانی، شهر تهران -
صفحه 197زمینه و هدفآپاندیسیت یکی از علل شایع بیماری و مرگ و میر در طول تاریخ بوده است و با پیشرفت های علوم پزشکی همچنان به عنوان یک مشکل بزرگ مطرح می باشد. آپاندیسیت حاد شایع ترین علت شکم حاد در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان ها می باشد. با تشخیص به موقع و صحیح و انجام آپاندکتومی بهبودی حاصل خواهد شد و در مقابل، عدم تشخیص صحیح و به موقع آن باعث بروز عوارض زیانبار و حتی مرگ خواهد شد.روش بررسیاین مطالعه توصیفی- تحلیلی بصورت گذشته نگر با بررسی پرونده های بیماران آپاندیسیت در بیمارستان شهید بهشتی و یحیی نژاد طی سال های 82-80 صورت پذیرفت. اطلاعات و داده ها با استفاده از نرم افزار رایانه ای SPSS و آزمون های آماری chi-square و Fisher''s Exact مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.یافته هابا بررسی پرونده 1311 بیمار که با تشخیص آپاندیسیت بستری شده بودند یافته های زیر حاصل شد: 1190 بیمار، آپاندیسیت حاد غیرپرفوره داشتند که بیشترین درصد فراوانی آن به میزان 766 نفر (%64.3) در گروه سنی 34-15 بودند. 727 نفر از بیماران مبتلا به آپاندیسیت غیرپرفوره مرد و مابقی زن بودند. در مقابل 121 بیمار آپاندیسیت پرفوره داشتند که بیشترین درصد فراوانی آن به میزان 60 نفر (%49.5) در گروه سنی 34-15 بود. 85 نفر (%70.2) از بیماران مبتلا به آپاندیسیت پرفوره، مرد بودند. اما بیشترین نسبت درصد آپاندیسیت پرفوره به غیر پرفوره (%78.4 / %21.5) مربوط به گروه سنی بیشتر از 65 می باشد.نتیجه گیریدراین مطالعه به عوامل خطر دیگری متفاوت با آنچه در منابع علمی رایج ذکر شده، پرداخته شده است. این بررسی نشان داد که محل اقامت (شهری و روستایی بودن) و فصول سال از عوامل خطر مهم در بیماری آپاندیسیت حاد می باشند. به طوری که در این مطالعه محل اقامت %16.5 بیماران با آپاندیسیت پرفوره، شهر و در %83.4 موارد، روستا بوده است. زمان مراجعه در %74.3 آپاندیسیت پرفوره در شش ماه اول سال و %25.6 در شش ماهه دوم بوده است.
کلیدواژگان: آپاندیسیت حاد، آپاندیسیت پرفوره، آپاندیسیت غیرپرفوره -
صفحه 202زمینه و هدف
خشونت علیه پرسنل پزشکی مساله ای فراگیر است که به طرق مختلفی روی می دهد و عوارض متعددی دارد. خشونت علیه پرسنل پزشکی، پرسنل و مدیران سیستم های بهداشتی را درگیر می کند و می تواند اثر نامطلوبی نیز بر کیفیت مراقبت از بیمار بگذارد. بروز واقعی خشونت در مراکز ارایه دهنده خدمات بهداشتی و درمانی همچنان ناشناخته است زیرا گزارش دهی آن کم انجام می شود. بخش اورژانس و پرسنل آن خصوصا پرستاران به طور ویژه در خطر هستند ولی به دلیل نبود سیستم ثبت و گزارش دهی وقایع، سابقه تحقیق در این رابطه در کشور ما بسیار محدود است. این مطالعه اکتشافی به منظور نشان دادن فراوانی خشونت علیه پرسنل پرستاری شاغل در بخش اورژانس سه بیمارستان اصلی دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1383 انجام شده است.
روش بررسیپرسشنامه این پژوهش مقطعی توسط 136 نفر از پرسنل پرستاری شاغل در بخش اورژانس سه بیمارستان امام خمینی، دکتر شریعتی و سینا، تکمیل و سپس جمع آوری شد. پرسشنامه شامل اطلاعات فردی و سوالاتی در زمینه تجربه انواع خشونت و گزارش دهی آن بود. از نرم افزار آماری SPSS 11.5 جهت ورود و تحلیل داده ها استفاده شد.
یافته هاتعداد 136 نفر پرسنل پرستاری در مطالعه ما شرکت کردند که %66.9 از ایشان زن و %31.6 مرد بودند. شیوع کلی خشونت بسیار بالا بود (%98.6) که در مورد خشونت کلامی %97.8، در خشونت جسمی %39.7 و سایر انواع خشونت غیرجسمی 86% بود. میزان گزارش دهی، در مورد خشونت جسمی بیشتر از دیگر انواع بود (%64.2 در مقابل %30.7 و %31.8 به ترتیب در خشونت کلامی و سایر انواع). دلیل کم نظر گزارش دهی از سوی پاسخ دهندگان، اعتقاد به بی فایده بودن این کار و اهمیت ندادن به موضوع، عنوان شده است. دلایل بروز خشونت نیز از نظر اکثریت پاسخ دهندگان، مدت زمان طولانی انتظار در اورژانس، بالا بودن هزینه های مستقیمی که بیماران باید بپردازند و عدم پوشش کافی بیمه ها و کم بودن تعداد پرسنل بخش اورژانس ذکر شده است. نگرانی از وقوع دوباره خشونت در آینده از سوی %91.1 از پاسخ دهندگان اظهار شد.
نتیجه گیریمواجهه با خشونت خصوصا نوع کلامی، بین پرستاران شاغل در بخش اورژانس بالاست ولی علیرغم شیوع نگرانی از وقوع مجدد آن، گزارش دهی موارد و پیگیری های قانونی کم انجام می شود. به نظر می رسد برگزاری دوره های آموزشی مدون در مورد پیشگیری و نحوه برخورد با رفتارهای خشونت آمیز، ارتقای سیستم های مراقبتی مثل نگهبانی، آموزش پرسنل در مورد مهارت های ارتباط مناسب با بیماران بتواند نقش موثری در کاهش این مشکل داشته باشد.
کلیدواژگان: خشونت، پرسنل بهداشتی درمانی، پرستاران، بیمارستان، اورژانس -
صفحه 210زمینه و هدفخونریزی ساب آراکنویید غیرضربه ای، یکی از اورژانس های نورولوژیک است که با میزان بالایی از مرگ و میر و عوارض همراه است و عوامل مستعد کننده ای دارد که بعضا قابل پیشگیری هستند. هدف از این مطالعه، تعیین عوامل خطر، بررسی اپیدمیولوژیک تظاهرات بیماری و افتراق آن از خونریزی های ضربه ای می باشد.روش بررسیمطالعه به صورت توصیفی مقطعی و با روش سرشماری بر روی تمام اجسادی انجام شد که در سال 1384 به علت خونریزی ساب آراکنویید آنوریسمال فوت کرده و به پزشکی قانونی تهران ارجاع شدند. متغیرهای سن، جنس، فاصله زمانی بین شروع علایم تا فوت، تظاهرات بیماری، نوع و محل و مقدار و منشا خونریزی و نیز عوامل خطر با انجام کالبد گشایی، مصاحبه با بستگان و مطالعه پرونده بالینی بررسی گردیدند.یافته هااز تعداد 26 نفری که به علت خونریزی ساب آراکنویید آنوریسمال فوت کردند، 69% مرد، 31% زن و میانگین سنی آنها 47 سال بود. شایعترین علایم شروع بیماری، سردرد شدید ناگهانی و اختلال هوشیاری بود. 73% آنها در 24 ساعت اول پس از شروع علایم، فوت کرده بودند. سابقه ابتلا به بیماری افزایش فشار خون در 62% و مصرف سیگار در 42% موارد وجود داشت و 35% آنها در شروع علایم بیماری در معرض هیجانات شدید قرار گرفته بودند. 19% نیز سابقه سردرد داشتند. در تمام موارد خونریزی از نوع ساب آراکنویید بود، که در 31% موارد با خونریزی داخل بطنی و در 8% موارد با خونریزی داخل نسج مغز همراه بود. هر چند در 25% موارد به دلیل شدت خونریزی و لخته اطراف عروق و وقوع مرگ مغزی طی چند روز قبل از ارجاع جسد مشخص کردن محل پارگی میسر نگردید، ولی در 40% موارد خونریزی در قسمت قدامی حلقه ویلیس و در 35% موارد در قسمت خلفی حلقه ویلیس رخ داده بود.نتیجه گیریبه نظر می رسد مداخله جدی برای رفع عوامل خطر نظیر سیگار، بیماری افزایش فشارخون و پرهیز از هیجانات شدید، می تواند احتمال پارگی آنوریسم عروق مغزی را کاهش دهد. در این مطالعه میزان مرگ و میر ظرف 24 ساعت اول بیماری به شدت بیشتر از سایر کشورها است و لازم است تحقیقات مشابه بیشتری انجام و همچنین در مورد مدت زمان انتقال بیماران به مراکز درمانی، تعیین مقدار خونریزی اولیه، عود مجدد خونریزی، وازواسپاسم و نیز کفایت خدمات درمانی، انجام گیرد.
کلیدواژگان: خونریزی ساب آراکنویید، آنوریسم، هیجانات شدید، مرگ، پزشکی قانونی -
صفحه 216زمینه و هدفهدف این مطالعه گزارش تجربیات ما در تشخیص حاملین تریاک بلع شده با سی تی اسکن است.روش بررسیبعد از شک به شخص حامل تریاک بلع شده سی تی اسکن شکم و لگن انجام داده و دانسیته بسته ها را بر حسب واحد هانسفیلد اندازه گرفتیم.یافته هامیانگین سن بلع کنندگان این مواد 28.2±5.9 سال (بین 35-17) بود که 11 نفر (%91.6) نفر آنها مرد و فقط یک نفر زن بودند. میانگین حداقل واحد هانسفیلد 163.8±19.6 و میانگین حداکثر واحد هانسفیلد 205.3±32.8 بود. ما مرگ دختر 18 ساله ای در اثر مسمومیت با تریاک را داشتیم. در تمام بیماران بسته ها توسط سی تی اسکن بدون ماده حاجب در لوله گوارش دیده شدند.نتیجه گیریسی تی اسکن تصویر نگاری مناسب در تشخیص بسته های تریاک همانند کوکائین و هروئین می باشد.
کلیدواژگان: بلع کننده مواد غیرقانونی، سی تی اسکن، قاچاق، بسته اپیوم، واحد هانسفیلد -
صفحه 222زمینه و هدفاختلال هویت جنسی و پارافیلیا و درمان های مربوطه از موارد بحث انگیز در روانپزشکی است. نگارندگان مواردی از اختلالات فوق را که از طریق روش های رفتاری تحت درمان قرار گرفتند، معرفی می نمایند.روش بررسیدر این مقاله گزارشی از شرح حال چندین بیمار مبتلا به اختلال هویت جنسی، هم جنس گرایی و سایر پارافیلیا بوده اند و بیماری ایشان، با ملاک DSM IV منطبق بوده است شرح داده شد. این بیماران بدون در نظرگیری اختلالات همراه، تحت درمان با رفتار درمانی قرار گرفتند. روش های به کارگرفته شده شرح داده شده است.نتایجروش درمانی فوق به بهبودی قابل توجه علایم در این بیماران (بجز یک مورد) منجر گردید.بحث و نتیجه گیریاثربخشی مثبت رفتار درمانی در اکثر این بیماران حاکی از آن است که این روش می تواند جایگاه خاصی در درمان این دسته از اختلالات جنسی باشد. اگرچه موفقیت رفتار درمانی در این بیماران با تاثیر از میزان پذیرش و همکاری آنها نبوده ولی گویای آن است که پیش از غیرقابل درمان تلقی کردن این بیماران و یا به کارگیری درمان های غیرقابل برگشت مثل جراحی، در نظر گرفتن رفتاردرمانی امری منطقی است.
کلیدواژگان: درمان، همجنس بارگی خودناپذیر، فرابارگی، تبدل خواهی جنسی -
صفحه 228مقدمهمتون مربوط به روانشناسی و قانون بر نقش روانشناسی در بررسی صحنه جرم به ویژه در رابطه با شاهلان صحنه جرم تاکید دارند و هدف از این مطالعه بررسی علمی مراحل رسیدگی به صحنه جرم است.
بحث: در بررسی صحنه جرم چند مرحله اساسی وجود دارد که باید مورد توجه مجریان قانون قرار گیرد. با مرور منابع و مقالات انجام شده این مراحل عبارتند از: واکنش (Reaction)، محافظت (Security)، تجسس(Search)، تجزیه و تحلیل، و مرحله پایانی.نتیجه گیریمطالعه منابع مختلف نشان داد که کار بررسی صحنه جرم یک کار گروهی است که باید به صورت هماهنگ و توسط یک گروه تخصصی انجام شود. در بسیاری از این مراحل روانشناسان می توانند نقش برجسته ای داشته باشند. این مقاله ضمن توضیح مراحل پنج گانه فوق به نقش روانشناسان در این مراحل و نقش آنان در بررسی صحنه جرم خواهد پرداخت.
کلیدواژگان: صحنه جرم، روانشناسی، واکنش، تجسس، محافظت، تجزیه و تحلیل
-
Page 187Background and AimSelf harm is a deliberate,impulsive and nonfatal action that hurts person’s body and appears in different forms.The most widespread forms are injury or rupture of tissues,that called self mutilation. Self mutilation is seen in the varieties of mental or personality disorders. However some mutilate themselves for purpose of reparations or prosecution.This group are refered to forensic medicine.This research is done for detection of personality characteristics of the recent group.Materials and MethodsFifthy clientele were diagnosed as self mutilation in Forensic Medicine Center and fifthy quarreller and fifthy vehicle accidental, were selected by simple random sampling and assessed by shortform type of MMPI (71items).ResultFinally there are significant difference between self mutilation group and accidental group in scale of Hs or hypochondriasis (P=0.032), Hy or hystery (P=0.030) and Pa or paranoia (P=0.007), but there isn’t any difference with quareller group.ConclusionBased on the results, self mutilators that referred to Forensic Medicine Centers have following characteristics: They are egoist and narcissit. They project their anger and hostility to the others. They criticize others. For their own sabotage, they culpable the others. They are superficial in their social relations. They need the others’ attention and emotional support. They use their body for attract the others’ attention and for influence the others. They don’t show anxiety and depression disorders.Keywords: Self Mutilatior, Personality Characteristics, Forensic Medicine, MMPI
-
Page 202Background and Aim
Violence against health staff is a widespread problem occurring in different ways and has multiple consequences on health personnel, health systems and even patient care. Emergency Department (ED) personnel especially nursing staff have a higher risk of being exposed to violence, but due to the lack of any recording and reporting system of such incidents, the history of related studies in our country is limited. This exploratory study was conducted in EDs of three major hospitals of Tehran University of medical sciences in 2004, in order to determine the frequency of violence against nursing staff.
Materials and MethodsData of this cross sectional study were retrieved by questionnaire from 136 nurses working in the ED of three hospitals, Imam-Khomeini, Shariati and Sina. The questionnaire consisted of questions on sociodemographics, previous experience of different types of violence and its reporting. Data were analyzed using statistical software (SPSS) version 11.5.
ResultsOf study participants, 66.9% were female and 31.6% were male. The overall experience of violence was rather high (98.6%): 97.8% verbal violence, 39.7% physical violence and 86% other types of violence. Reporting of physical violence was more than the other types. The reasons of underreporting of violence according to the participants were belief in inefficacy of any actions in this regard and their intentions for not magnifying the incident in the workplace. Most of the nurses believed that the possible explanations for the violence incidents they faced were prolonged waiting time in ED, high direct costs, inadequate health insurance, and finally inadequate number of personnel in ED. A majority of nurses had worries about being assaulted in the ER in the future (91.1%).
ConclusionExposure to violence especially verbal violence among nurses working in EDs is high, but despite the high prevalence of worrying about reoccurrence of violence, most of the cases remain unreported and don’t result in a legal action. It seems that arrangement of systematic educational courses concerning prevention of violence and conflict resolution for ER staff, empowerment of security systems like guards, adoption of strategies to support assaulted staff and take effective legislative actions against aggression and violence in the health systems may be effective to reduce the burden problem.
Keywords: Violence, Health Staff, Hospital, Emergency Ward, Nurses -
Page 210Background and AimNontraumatic subarachnoid hemorrhage is a neurologic emergency, which has a high rate of death and complications and its risk factors are preventable to some extent. Aim of this study is to investigate: risk factors, epidemiology, manifestations of disease and distinction between NSH and traumatic subarachniod hemorrhage.Materials and MethodsThis study is a descriptive research based on 26 persons died due to aneurismal subarachniod hemorrhage in 2005-2006 send to Legal Medicine Organization of Tehran. Variables such as age, sex, duration from initiation of disease until death, manifestation of disease, type, location, amount and source of bleeding and also risk factors which are all investigated with autopsy and interview will relatives and studying clinical reports.ResultsAmong 26 persons died due to aneurismal subarachnoid hemorrhage, 69% were male, 31% were female, and mean age was at 47 years. The most common symptoms on the onset of disease were sudden onset of severe headache and loss of consciousness. 73% of them died within 24 hours after the event. 62% had a history of hypertention, 42% did cigarette smoking, 35% were exposed to sever excitations, 19% had a history of headache. In all cases, there was subarachnoid hemorrhage, 31% with intraventricular bleeding, 8% with intra cerebral hemorrhage. Although in 25% of cases determining the position of rupture was impossible as a result of bleeding severity, clot around vessels and brain death a few day before autopsy, in 40% of cases bleeding had happened in anterior part and in 35% of cases in posterior part of Williss cycle.ConclusionIt seems that serious intervention for reducing risk factors such as cigarette smoking, hypertention and sever excitation can reduce risk of rupture of an intracranial aneurysm. Rate of death within 24 hours of the onset of disease was extremely more than other countries. More researches should be done about transporting duration of patients to medical centers, determining the amount of primary bleeding, rebleeding, vasospasm and efficiency of treatment.Keywords: Subarachnoid Hemorrhage, Aneurysm, Sever Excitation, Death, Forensic Medicine
-
Page 216Background and AimThe aim of this study is the report of our experience in diagnosis of the opium body packers with CT scan.Materials and MethodsFor 12 cases that confessed to opium packet ingestion, we did abdominal and pelvic CT scan without contrast and evaluated the presence, number and location of opium packets and also measured the density of packets in Hounsfield unit(HU).ResultsMean age of our cases was 28.2±5.9 years (ranging 17 – 35 years). Eleven (91.6%) of patients were male and only one case was female. In all patients, the packets were visualized in gastrointestinal (GI) lumen by CT scan. The mean of minimum HU was 163.8±19.6 and the mean of maximum HU was 205.3±32.8. We had mortality in an eighteen years old female due to opium overdose.ConclusionCT scan could be a suitable imaging modality in identifying opium packets similar that reported for cocaine and heroin.Keywords: Body Packer, CT Scan, Smuggling, Opium Packet, Hounsfield Unit